Aniden karşıma çıkan
metruk evin sıvasına, alçısına dek
dökülmiş olsa da bir zamanlar evin tüm cephesini kaplayan şimdi leke kadar kalmış dışındaki
çivit mavi boya o deli rüzgara, yağmura, yıllara dayanıp, ayak direyerek
vaktinde evin ne renk olduğunu söylemek ister gibiydi.
Belki bir yüzyıl
öncesinin masmaviye boyalı, kıkır kıkır çocuk gülüşlü, şıkır şıkır ışıklı, ocak üzerinde fıkır fıkır kaynayan
tencerelerle dolu yemek kokulu mutfağı, kızları, gelinleri, yaşlıları, misafirleri, acılı tatlılı günleri ile capcanlı bir evdi o da mutlaka.
Zamanın dokunmuşluğu, insanlarda ciltleri, elleri kırış kırış ederken artık evin büyük hanımının, büyükbabasının bakımından uzak bahçe de yerinde kalmadığından metruk evin üst kat yan dış duvarında otundan ağacına kök
salıp duvarı bahçe belleyebiliyor. Bakımdan uzak yıllar, evlerin
boyasını, sıvasını döküyor; ahşaplarını çürütüyor; camlarını tuzla buz ediyor.
Kapısını da açılmaz kılıyor.
Bugün öğlenden sonra
çektiğim bu karem, eski evler üzerine bir
fotoğraf grubumda ve blogumda.
(Her hakkı saklıdır)
Ayşei Yasemin YÜKSEL
(Acemi Demirci), 17.06.2019
Ağzı olsa da konuşsa keşke değil mi???
YanıtlaSilGerçektende öyle sanırım
SilGerçekten de öyle. :)
SilO ağaç, Ege'nin de Türkiye'nin de endemiği değil. Yakınlarda yani sdoksanlarda ilk Ankara gibi yerlere getirildi, yanılmıyorsam güney Amerika'dan.
Yaprağı bile düşse yeni fidan bitiyor, kökten, dipten hep yeni filiz sürüyor, hemen boylanıyor. Ancak o kadar arsız ki kesseniz de kökleri yeniden bir yerlerden fıskırıyor. Bu da hangi bölgeye dikilirse o bölgenin kendi endemiklerini ve faydalı ağaçlarını, çamlarını yok eden bir şey olduğundan vazgeçildi, artık dikiilmese de ben bu ağacı yakın başka ülkelerde bile gördüm. Çünkü çok arsız, her şekilde yetişiyor her yerde.
:)
:)
YanıtlaSilKeşke!
Yazacak yüzlerce öykü dinlemeyi çok isterdim.
ah de mi yaa neler yaşandı kimler yaşadı acabaa. duvarlarda sesleri saklıdır belkiii :)
YanıtlaSilDuvarlardaki saklı sesleri çekemedim. Ama...
SilÖyküsünü yazabilirim :)
Bir keman filmi vardı. Eski. En sevdiğim filmlerden. En az yüz yıllık belki daha fazla kırmızı bir kemandı. Kemanın kırmızı rengini nasıl aldığını da içeren, yapılışından bugüne kaç sahibi olduğunu ve bugüne gelişini anlatıyordu.
Evler de öyle.
Bir deneyim yazmayı :)
le violon rouge, 1998 :)
SilOrijinal adını ve yapım yılını da öğrenmiş oldum :)
Sil